Język Kwiatów Wiktoriańskich: Jak Kodowali Swoje Wiadomości w Bukietach
Wyobraź sobie, że posłaniec przybywa do twojego wiktoriańskiego domu, wręczając ci mały bukiet owinięty wstążką. Wyraźnie został złożony ręcznie z czyjegoś eleganckiego ogrodu. Automatycznie czujesz się oczarowany tym wspaniałym prezentem i zaczynasz szukać odpowiedniego wazonu. Jednak gdybyś był w XIX wieku, instynkt byłby zupełnie inny. Wtedy musiałbyś szybko sięgnąć do słownika kwiatów, aby rozszyfrować wiadomość kryjącą się za pięknym układem.
W tym artykule porozmawiamy o:
- Rodzajach kwiatów, które ludzie używali jako wiadomości
- Jakie mogły być te wiadomości
- Różnicach w słownikach i ich znaczeniach
- Kto zapoczątkował język kwiatów
- Który słownik stał się najpopularniejszy
- Jak trudno było rozszyfrować wiadomości
Co mogły oznaczać różne kwiaty (wiadomość)
Jeśli otrzymałeś mieszankę białego wrzośca, malw, łubinu i rumianku, to prawdopodobnie ktoś jest pod wrażeniem twojego dowcipu i wyobraźni i chce, abyś odniósł sukces. Z drugiej strony, jeśli dostaniesz hortensje, bazylię, ostróżki, oleander i koniczynę ptasią, to prawdopodobnie oznacza, że:
- Jesteś wyniosły (ostróżki)
- Jesteś bez serca (hortensje)
- Powinieneś uważać (oleander)
- Jesteś nienawidzony (bazylia)
- Ktoś pragnie zemsty (koniczyna ptasia)
W pewnym sensie, ta ostatnia wiadomość to szczyt pasywno-agresywnej złości.
Jednak inne kwiaty oznaczają szczęśliwsze rzeczy. Na przykład, jeśli wysłano ci geraniumy, nadawca chce wiedzieć, czy będziesz dostępny na następny taniec. Pasiasty goździk wysłany z powrotem do pytającego mówi mu, że nie planujesz przyjść.
Jeśli pomyślisz o wiktoriańskim języku kwiatów w dzisiejszym nowoczesnym świecie, kwiaty były jak emoji, tylko w czasach przedcyfrowych.
Dlaczego ludzie używali kwiatów do wysyłania wiadomości
Jak w przypadku prawie każdego symbolicznego kodu, atrakcyjność floriografii polega na możliwości zaprzeczenia. Na przykład, niektóre słowniki kwiatów twierdzą, że białe kardaminy oznaczały błąd ojcowski, podczas gdy inne twierdzą, że oznaczały żarliwość. Oscar Wilde, w latach 90. XIX wieku, chciał, aby jego zwolennicy i przyjaciele nosili zielony goździk. Miało to symbolizować homoseksualizm, podczas gdy on twierdził, że kwiat nie miał żadnego znaczenia.
Kto stworzył ten trend?
Choć trwał długo, wciąż uważany jest za trend. Został zapoczątkowany przez Lady Mary Wortley Montagu. Była poetką i feministką, która wyszła za mąż za angielskiego ambasadora w Turcji. Pisała listy do swoich rodziców z Konstantynopola, w których opowiadała o poparciu dla szczepienia przeciwko ospie. Zawierały również opis tureckiego powitania, które było częścią języka kwiatów później. Kobiety z haremu używały go, aby rozmawiać z innymi w obecności strażników.
Joseph von Hammer-Purgstall był austriackim tłumaczem, który przeczytał niektóre z tych wczesnych listów. Twierdzi, że Montagu zromantyzowała lub źle zrozumiała popularną grę rymów tamtego okresu. Jednak gdy listy zostały opublikowane w 1763 roku, pomysł stworzenia kodu kwiatów zyskał popularność, zwłaszcza wśród wykształconych czytelników kręgów orientalnych.
Niezależnie od tego, czy miała rację, czy nie, wszyscy chcieli w tym uczestniczyć, ponieważ kwiaty, haremy i tajne wiadomości są po prostu seksowne.
Różne słowniki i najpopularniejszy z nich
Około 1810 roku francuscy wydawcy zaczęli publikować tzw. słowniki kwiatów. Ludzie z Francji mieli już almanachy kwiatowe, które były podobne do książek na stół kawowy i kalendarzy biurkowych. Zawierały szkice ołówkowe i akwarele kwiatów z faktami. Pierwsze z tych słowników miały być dodatkami do almanachów, chociaż szybko nabrały nowego znaczenia.
Następnie, w 1819 roku, opublikowano Le Langage des Fleurs, który stał się najbardziej definitywnym słownikiem. Był tłumaczony i plagiatowany wielokrotnie.
Niektóre z znaczeń koncentrowały się na plotkach i sekretach. Inne miały korzenie mitologiczne. W niektórych przypadkach definicje pochodziły z cech kwiatów. Na przykład, kapusta wyglądała jak duża kupka pieniędzy, więc symbolizowała zysk i sukces. Orzech włoski przypomina mózg, więc symbolizował intelekt.
W latach 1827-1923 w samych Stanach Zjednoczonych można było znaleźć do 98 różnych słowników kwiatowych. Kody kwiatowe często były omawiane w magazynach. Przeszły od bukietów kwiatowych do literatury, a następnie do sztuki pięknej.
Popularni celebryci tamtych czasów również zainteresowali się językiem kwiatów. Emily Dickinson i Jane Austen obie uprawiały ogród i pisały powieści. Używały języka kwiatów w swoich książkach i osobistych listach do siebie nawzajem.
Jak rozszyfrować bukiet kwiatów
Jeśli otrzymałeś bukiet kwiatów w czasach wiktoriańskich, mogło być dość trudno rozszyfrować jego znaczenie. Aby to sprawdzić w słowniku, musiałeś znać roślinę na podstawie wyglądu. To nie jest łatwe, ponieważ istnieją setki roślin do wyboru, a niektóre z nich nie miały nazw. Jeśli spojrzysz w sekcji 'C' swojego słownika, możesz znaleźć chryzantemy i goździki. Jednak możesz również znaleźć Cuscuta, która była pasożytem uprawnym, oraz rzadką i trującą makówkę kukurydzianą.
Oczywiście, możesz również zdecydować się wysłać komuś kwiatową wiadomość. To oznacza, że musiałeś mieć dostęp do niezliczonych kwiatów. Choć Anglię nazywano narodem ogrodników, wciąż trudno uwierzyć, że ktokolwiek pragnąłby uprawiać drzewo manchineel, które jest toksyczne. To był jedyny sposób, aby przekazać słowo 'fałszywość' lub kłamstwo.
Choć mogło to być niemożliwe w większości epok, Wiktorianie mieli różnorodne procesy przemysłowe, postępy technologiczne w szkle i bogactwo. Dlatego mogli budować oranżerie tak duże jak pałace. Praca i węgiel były wówczas dość tanie, więc mogli ogrzewać ogród do tropikalnej temperatury, zatrudniać personel, który mieszkał na miejscu, i zbierać kwiaty za nich.
Podsumowanie
Choć floriografia nie jest konieczna do przekazywania myśli, ponieważ możemy komunikować się natychmiast przez wiadomości tekstowe i środki online, wciąż pomocne jest zrozumienie, dlaczego była tak popularna. To narzędzie do nieporozumień pozwalało introwertykom wyrażać silne uczucia, których nie mogli wyrazić na głos. Choć prawdopodobnie nie zamierzasz wręczyć bukietu żółtych róż swojemu małżonkowi, aby powiedzieć mu, że chcesz rozwodu, miło jest wiedzieć, co Wiktorianie mogli myśleć o twoim wybranym bukiecie.
