
Missouri uznało biały kwiat głogu za oficjalny kwiat stanu w 1923 roku. Głóg często stosuje się do tworzenia osłon obronnych w ogrodach. Głóg to krzew, który tworzy splątane zarośla. Należy do rodziny różowatych, podobnie jak dzika róża, i może osiągnąć wysokość 10 metrów. To dość dużo jak na krzew.
Można go znaleźć na skraju lasów lub na dzikich zboczach, a rozpoznać go można po małych, jasnych zielonych liściach oraz białych lub różowych kwiatach, które pojawiają się wiosną. Ten mały drzewo rośnie naturalnie na wsi, gdzie jest powszechny. Łatwy w pielęgnacji, kwitnie wiosną i owocuje jesienią. Jako osłona obronna lub w izolacji, głóg to mądry wybór do twojego ogrodu.
Podczas czytania tego tekstu możesz dowiedzieć się o:
* Opis
* Cechy
* Sadzeniu * Trochę historii
* Szkodnikach i chorobach
* Wskazówkach ekologicznych
Opis
Głóg (rodzaj crataegus) to małe drzewo z rodziny różowatych, zarówno odporne (do -20 stopni C) jak i mało wymagające. Może osiągnąć wysokość od 6 do 12 metrów, z krótkim pniem i zaokrąglonym kształtem. Liście są opadające.
Nazywany również głogiem białym lub maywood, głóg ma krótki okres kwitnienia. Należy je zbierać, gdy kwiaty są jeszcze w pąkach. Należy je suszyć w dobrze wentylowanym miejscu, w cieniu, rozłożone na cienkiej warstwie tkaniny, aby zachować ich zapach. Wykorzystanie głogu w celach leczniczych sięga średniowiecza. Kwiaty są używane ze względu na swoje właściwości kardiotoniczne.
Rodzimy dla umiarkowanych regionów półkuli północnej, głóg jest bardzo powszechny w naturze, gdzie często kolonizuje porzucone i nasłonecznione tereny. W ogrodzie jego wolny wzrost i silnie rozgałęziony pokrój sprawiają, że jest przyjemny jako osłona ochronna, szczególnie dla gatunków kolczastych.
Cechy
Głóg to rodzaj krzewu lub drzewa z kolczastymi gałęziami, które mogą osiągnąć wysokość do 10 metrów. Liście mają do pięciu klap i są zielone oraz błyszczące. Kwiaty są białe lub lekko różowe i zgrupowane w corymbach, ułożone na tej samej płaszczyźnie.
Istnieje kilka rodzajów głogu, takich jak głóg dwustylowy lub pięciostylowy. Głóg można znaleźć w Azji Południowo-Zachodniej, ale także w Europie i Ameryce Północnej, najlepiej na skraju lasów.
Jego wolny wzrost i bardzo rozgałęziony pokrój są wykorzystywane w ogrodzie do tworzenia pięknych nieprzejezdnych żywopłotów, szczególnie z gatunkami o długich kolcach. W obszarach miejskich, dla terenów zielonych, zamiast tego stosuje się nowe odmiany bezkolcowe, które są mniej niebezpieczne dla przechodniów i dzieci. W wiosnę, od końca maja do początku czerwca, jego intensywne kwitnienie przekształca go w prawdziwą kulę śnieżną o intensywnym zapachu dla większości białokwiatowych gatunków w corymbach.
Sadzenie
Głóg to naturalna roślina do uprawy. Mniej wymagająca, zadowala się większością gleb, czy to kwaśnych, neutralnych, czy nawet lekko wapiennych, niezależnie od tego, jak dobrze jest odprowadzana woda! Głóg rośnie zarówno w pełnym słońcu, jak i w półcieniu. Jest bardzo odporny i dlatego można go sadzić w większości regionów.
Po dobrze posadzonym, to drzewo wymaga niewielkiej pielęgnacji. Kilka podlewań w pierwszym roku w lecie może być wystarczające. Potem można je zostawić naturze! Jedyną wymaganą czynnością, szczególnie dla żywopłotów, jest przycinanie, albo po kwitnieniu, albo jesienią, aby usunąć martwe gałęzie, przerzedzić środek, aby wpuścić jak najwięcej światła, i przyciąć bujne gałęzie, aby nadać drzewu ładny kształt.
Sadź go w pojemniku jesienią lub wiosną. Aby zbudować solidny i dekoracyjny żywopłot, możesz sadzić tylko głogi lub naprzemiennie z innymi gatunkami krzewów, takimi jak czernice, dereń itp.
Trochę historii
Chińczycy używali głogu w 650 r. p.n.e. ze względu na jego właściwości lecznicze w leczeniu zaburzeń sercowo-naczyniowych. Od lat 80. XX wieku standaryzowane ekstrakty były przedmiotem badań klinicznych u osób cierpiących na niewydolność serca, między innymi. Ich przepisywanie przez lekarzy jest konieczne. Obecnie jego stosowanie jako rośliny leczniczej jest powszechne w Europie, głównie w Niemczech, Austrii i Szwajcarii, gdzie jest stosowany w składzie wielu preparatów do użytku terapeutycznego.
We Francji kapsułki z proszkiem roślinnym sprzedawane są bez recepty w aptekach i zielarniach. Ich stosowanie jest jednak przeznaczone do leczenia drobnych dolegliwości: palpitacji o podłożu nerwowym, nerwowości itp.
Szkodniki i choroby
Chociaż ten krzew jest stosunkowo odporny, może, jak większość różowatych, być dotknięty różnymi chorobami kryptogamicznymi, takimi jak:
Mączniak: białe filcowanie na liściach. Opryskiwać siarką w proszku przy pierwszych oznakach.
Parcha jabłkowa: brązowe plamy i pęknięcia pojawiają się na wszystkich liściach, kwiatach i owocach.
Rdza: unikaj sadzenia głogu obok jałowca, ponieważ choroba potrzebuje obu gospodarzy do rozwoju.
Ogniskowa, która zniszczyła tak wiele żywopłotów: ta choroba, która może dotknąć różne drzewa owocowe (jabłoń, grusza, pigwa) i drzewa ozdobne, jest spowodowana rozwojem bakterii, która wnika przez kwiaty i może następnie rozwijać się w całym drzewie. Gałęzie wysychają, jakby zostały spalone. Ostatecznie, to zabija drzewo.
Jest niebezpieczna, ponieważ jest bardzo zaraźliwa i nie ma żadnego leczenia poza profilaktyką. Jeśli zauważysz jej pojawienie się, wiosną lub latem, natychmiast ściąć drzewo i szybko je spalić.
Wskazówki ekologiczne
W przypadku leczenia chorób zalecamy stosowanie rozwiązań zapobiegawczych, które powinny być częścią pielęgnacji. Jesienią zbieraj opadłe martwe liście (a także gałązki, owoce itp.) i spal je. Następnie opryskuj roztworem mieszanki Bordeaux, gdy liście opadają i przed pęknięciem pąków. Nie opryskuj więcej później, ponieważ głóg nie toleruje miedzi.
W przypadku niepowodzenia musisz wybrać między stosowaniem skutecznych, ale toksycznych produktów a zniszczeniem krzewów dotkniętych ogniem.
Innym interesującym aspektem tych żywopłotów:
Sadząc żywopłot z głogu, aby ogrodzić swój ogród, możesz stworzyć doskonałe schronienie dla wielu zwierząt. Po pierwsze, ptaki mogą również żywić się ich czerwonymi owocami zimą. Po drugie, dla jeży i innych pożytecznych zwierząt lub owadów.
Głóg (crataegus laevigata) lub głóg biały to małe drzewo, które może mieć od sześciu do 10 m wysokości, znane ze swoich właściwości leczniczych, ale szczególnie z częstej obecności w żywopłotach i na skrajach lasów. Głóg może wytrzymać temperatury do -20°C. Głóg byłby bardzo przydatny w zaburzeniach układu nerwowego, zarówno w przypadku bezsenności, jak i lęku. Ponadto, głóg jest zalecany w przypadku różnych problemów sercowych, takich jak rytm, niewydolność czy palpitacje. Ta roślina jest również pomocna w przypadku chorób takich jak angina czy zapalenie krtani.